Het is van groot belang dat er continuïteit is in de ervaringen van kinderen thuis en de kinderdagopvang, maar er is nog weinig onderzoek naar de samenwerking tussen deze twee settings en hoe dit kinderen beïnvloedt. Deze samenwerking kan onder andere worden beschreven in termen van samen zorgen (cocaring) tussen opvoeder en pedagogisch professional. De kwaliteit van samen zorgen kan worden uitgedrukt in vier dimensies. Ten eerste, ondersteuning, wat gaat over het niveau van vertrouwen, hulp en aanmoediging over en weer. Ten tweede, goedkeuring, wat gaat over de bevestiging dat de ander een goede verzorger is. Ten derde, overeenstemming, wat gaat over het eens zijn over de opvoeding en zorg voor het kind. Tot slot (aan de negatieve kant), ondermijning, wat gaat over het niveau van wantrouwen, kritiek en tegenspraak tussen de opvoeder en de pedagogisch professional. Het doel van deze studie was om te onderzoeken of de kwaliteit van samen zorgen (vanuit perspectief van de opvoeder) samenhangt met de sociaal-emotionele ontwikkeling van kinderen en de kwaliteit van de opvoeder-kindrelatie.
Het onderzoek vond plaats in 90 gezinnen, met minimaal een kind tussen de 12 en 36 maanden oud, die fulltime kinderdagopvang afnamen in 10 Amerikaanse kinderdagopvangcentra. De kinderen waren gemiddeld 24.7 maanden oud en 2/3 was een jongen. De ouders waren veelal hoog opgeleid (80%), veelal moeder en een minderheid identificeerde zich als Afro-Amerikaans, Aziatisch of Latijns-Amerikaans (39%). De opvoeders vulden vragenlijsten in over de kwaliteit van samen zorgen, over hun relatie met het eigen kind en over de sociaal-emotionele ontwikkeling van het kind.
De resultaten lieten zien dat de kwaliteit van het samen zorgen samenhing met de kwaliteit van de opvoeder-kindrelatie en de sociaal-emotionele ontwikkeling van het kind. Als samen zorgen volgens de opvoeder goed verliep, bijvoorbeeld door goede onderlinge steun en weinig ondermijning, hadden kinderen betere sociale vaardigheden, minder gedragsproblemen en was er minder sprake van ontregeling bij de kinderen. Ook de opvoeder-kindrelatie was van hogere kwaliteit als samen zorgen volgens de opvoeder beter verliep. De kwaliteit van samen zorgen bleek zelfs een extra toegevoegde waarde te hebben voor de sociaal-emotionele ontwikkeling van kinderen, bovenop de rol van de opvoeder-kindrelatie. Omdat alle metingen op hetzelfde moment zijn gedaan, is het niet mogelijk om de richting van de verbanden te duiden. Het is dus mogelijk dat de sociaal-emotionele ontwikkeling van kinderen een positieve invloed heeft op de kwaliteit van samen zorgen, in plaats van andersom. Daarnaast kan het zijn dat de verbanden in dit onderzoek wat sterker zijn doordat alle informatie via dezelfde informant, de opvoeder, is verkregen.
De onderzoekers wijzen op het belang van investeren in interacties tussen pedagogisch professionals en opvoeders en het bouwen aan een vertrouwensrelatie. Ook moeten pedagogisch professionals zich bewust zijn van hun communicatie (zowel verbaal als non-verbaal) en hier regelmatig op reflecteren. Pedagogische organisaties moeten de randvoorwaarden bieden om een betekenisvolle overdracht met opvoeders mogelijk te maken. Door te investeren in het versterken van deze betekenisvolle communicatie kunnen pedagogisch professionals en opvoeders gezamenlijk bijdragen aan een veilige en ondersteunende omgeving waarin jonge kinderen optimaal kunnen ontwikkelen.
